U harfi ile başlayan isimler ve manaları

UBAB :(Ar.) Er. 1. Pek taşkın, coşkun. 2. Delice akan sel.
UBEYDE :(Ar.) Ka. - Küçük köle, kölecik. Ashabın kullandığı isimlerdendir. Ubeyde b. el-Cerrah.
UBEYDULLAH:(Ar.)Er. - Allah´ın kulu.
UCAER :(Tür.) Er. - Değerli, yüce kimse.
UÇANAY :(Tür.) Er. - Ay gibi yüksek anlamında.
UÇANOK :(Tür.) Er. - Hızlı, atak, yiğit.
UÇAR :(Tür.) Er. - Uçan, uçucu.
UCATEKİN :(Tür.) Er. ? Yücelikte eşsiz kimse.
UÇBAY :(Tür.) Er. - Sınır beyi.
UÇBEYİ :(Tür.) Er. - Selçuklu ve Osmanlılar´da sınırlardaki askeri güçlerin kumandanlarına verilen ad.
UÇHAN :(Tür.) Er. - Sınır şehir hanı.
UÇKAN :(Tür.) Er. - Deli dolu, havai, toy.
UÇKUN :(Tür.) 1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UÇMA :(Tür.) Er. 1. Dağın karlarla örtülmüş dik yamacı.
UÇMAN :(Tür.) Er. - Uçan uçucu.
UÇUK :(Tür.) Er. 1. Uçmuş, soluk renk. 2. Çökmüş yer, toprak. 3. İyi. 4. Sivri dağ tepesi.
UÇUR :(Tür.) Er. 1. Vakit, an, fırsat. 2. Mevsim.
UFKİ :(Ar.) Er. - Ufka ait, ufukla ilgili.
UFUK :(Ar.) 1. Düz arazide ya da açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UFUKTAN :(a.t.i.) Er. - Sabah aydınlığının ufukla birleştiği nokta.
UĞAN :(Tür.) - Yüce, yüksek, güçlü. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞANBİKE :(Tür.) Ka. - Uğan bike.
UĞRAŞ :(Tür.) - Güçlük ve kötülükle uğraşma, mücadele. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞUR :(Tür.) 1. İyilik, şans, talih, baht. Fırsat, tesadüf. 2. Kimi olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan iyilik kaynağı. - İslam´da bu tür düşüncelere itibar edilmez. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURALP :(Tür.) Er. - Hayırlı yiğit.
UĞURATA :(Tür.) Er. - Hayırlı ata.
UĞURAY :(Tür.) - Uğurlu ay. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURCAN :(Tür.) - İyilikçi ve candan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞUREL :(Tür.) Er. - Eli uğurlu olan.
UĞURHAN :(Tür.) Er. - Hayırlı lider.
UĞURLU :(Tür.) - Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan, kutsal kutlu. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURSAL :(Tür.) Er. - Uğurla ilgili, uğurlu.
UĞURSAN :(Tür.) - Uğuruyla tanınmış olan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURSOY :(Tür.) - Uğurlu soydan gelen. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURTAY :(Tür.) Er. - Uğurlu genç. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞUŞ :(Tür.) 1. Anlayış, zeka, bekleyiş. 2. Benzeyiş. 3. Soy, kabile, soysop. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞUZ :(Tür.) Er. - Kutsal, mübarek. Saf, temiz.
UHRA :(Ar.) - Başka, diğer. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UKAB :(Ar.) Er. 1. Karakuş, kartal, tavşancıl kuşu. 2. Hz. Muhammed´in (s.a.s) (bayrak) sancaklarından birinin adı. 3. Nesir burcu, kartal takım yıldızı.
UKBE :(Ar.) Er. - Ashabın meşhurlarından: Ukbe b. Nafı.
UKDE :(Ar.) Er. 1. Düğüm. Zor, karışık, iş. 2. Bir gezegen yörüngesinin her iki ucu.
UKHUVAN :(Ar.) Ka. - Papatya.
UKNUM :(Ar.) Er. 1. Asıl, temel. 2. Hıristiyanlıktaki teslis inancını meydana getiren üç unsurdan her biri.
UKUL :(Ar.)Er. - Akıl, us.
ULA :(Ar.) 1. Birinci. 2. Şan ve şeref sahibi kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ULAÇ :(Tür.) Er. - Bağlayan, bağlayıcı. Sınır.
ULAÇHAN :(Tür.) Er. - Sınır hanı.
ULAĞ :(Tür.) Er. - Ulak.
ULAŞ :(Tür.) - Amacına eriş, isteğine kavuş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ULU :(Tür.) Er. 1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin, saygın.
ULUALP :(Tür.) Er. - Çok erdemli, yüce yiğit.
ULUANT :(Tür.) Er. - Kutsal, büyük yemin.
ULUBAŞ :(Tür.) Er. - Yüce, saygın kimse.
ULUBAY :(Tür.) Er. - Yüce, saygın, erdemli kişi.
ULUBEK :(Tür.) Er. - Saygınlığı olan bey.
ULUBERK :(Tür.) Er. - Saygın kişilikli yiğit..
ULUÇ :(Tür.) Er. 1. Selçuklular döneminde Türk beylerine verilen unvan. 2. Ünlü Türk denizcisi Uluç (Kılıç) Ali Paşa´nın adı.
ULUÇAĞ :(Tür.) Er. - Hayırlı, uğurlu dönem.
ULUCAN :(Tür.) Er. - Erdemli, saygın, yüce kişi.
ULUDAĞ :(Tür.) Er. - Çok büyük, yüce dağ.
ULUDOĞAN :(Tür.) Er. - Doğuştan yüce, uğurlu kimse.
ULUER :(Tür.) Er. - Saygın, uğurlu, yüce kimse.
ULUERKAN :(Tür.) Er. - Saygın, yüce, soylu kimse.
ULUĞ :(Tür.) Er. - Ulu, büyük, saygın.
ULUHAN :(Tür.) Er. - Büyük, saygın hükümdar.
ULUKAAN :(Tür.) Er. - Büyük, saygın hükümdar.
ULUKAN :(Tür.) Er. - Soylu yüce kandan gelen.
ULUKUT :(Tür.) Er. - Çok uğurlu, kutlu kimse.
ULUM :(Tür.) - Ululuk, haşmet, büyük gösteriş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ULUMAN :(Tür.) Er. - Ulu, yüksek, saygın kimse.
ULUN :(Tür.) 1. Büyük, ulu. 2. Temrensiz ok. 3. Buğday, arpa kökü. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ULUNAY :(Tür.) - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ULUÖZ :(Tür.) Er. - Özü yüce, saygın kimse.
ULUS :(Tür.) 1. Millet, halk, insan topluluğu. 2. Göçebe. 3. Oba, aşiret, kavim. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ULUŞAHİN :(Tür.) Er. - Ulu şahin.
ULUSAN :(Tür.) Er. - Adı yüce tanınmış kimse.
ULUSAN :(Tür.) Er. - Yüce şanlı kimse.
ULUSOY :(Tür.) Er. - Ulu, yüce, soylu.
ULUSU :(Tür.) Er. - Yüce, kutlu su.
ULUTEKİN :(Tür.) Er. - Yüksek şahsiyetli ve sakin kişilikli.
ULVİ :(Ar.) Er. - Yüksek, yüce, manevi yapısı ön plana çıkabilen.
ULVİYE :(Ar.) Ka. - (bkz. Ulvi).
UMA :(Tür.) Er. 1. Hediye, armağan. 2. Konuk, misafir.
UMAN :(Tür.) Er. - Umudu olan, bekleyen, umutlu.
UMAR :(Tür.) - Çare, çıkar yol. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UMAY :(Tür.) 1. Orhun yazıtlarında geçen, çocukları ve hayvanları koruduğuna inanılan Tanrıça. 2. Devlet kuşu. - İsim olarak kullanılmaz.
UMMAN :(Ar.) - Ulu, büyük, engin deniz, okyanus. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UMRAN :(Ar.) 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UMUR :(Tür.) - Görgü, bilgi, deneyim. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UMURAL :(Tür.) Er. - Görgü, bilgi, deneyim kazan.
UMURALP :(Tür.) Er. - Görgülü, bilgili, yiğit.
UMURBAY :(Tür.) Er. - Görgülü, bilgili, saygın kişi.
UMURBEY :(Tür.) Er. - Görgülü, bilgili, kişi.
UMUT :(Tür.) - Ummaktan doğan, güven duygusu, ümit. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UNAN :(Tür.) 1. Sadakat, bağlılık. 2. Hak. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UNAT :(Tür.) - Doğru yolu tutan. Akıllı. Ergin. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UNGAN :(Tür.) Er. 1. Onmuş kişi, mutlu. 2. Yürekli, yiğit kişi.
UNSUR :(Ar.). - Öğe, ilke, eleman. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
URAL :(Tür.) Er. - Hazar denizine dökülen, ırmak ve sıradağ.
URALP :(Tür.) Er. - Kentli yiğit.
URAM :(Tür.) Er. - Büyük, geniş yol.
URAN :(Tür.) - Yetenekli, usta, becerikli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
URANDU :(Tür.) Er. 1. Seçkin, seçilmiş. 2. Hayırlı.
URANGU :(Tür.) Er. - Savaşçı, savaşkan.
URAZ :(Tür.) Er. - Şans, talih.
URAZA :(Ar.)Er. 1. Hediye, armağan. 2. Konuğa çıkarılan yiyecek.
URGUN :(Tür.) Er. 1. Vurulan, vurulmuş. Vurgun, aşık. 2. Gizli.
URHAN :(Tür.) Er. - Yüksek rütbeli han.
URKAN :(Tür.) Er. 1. Kale hendeği. 2. Şehir, kent. 3. Yüksek ve korunaklı yer.
URLUK :(Tür.) Er. - Aile, soy sop. Tohum.
URUÇ :(Ar.) - Yukarı çıkma, yükselme, ağma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
URUK :(Tür.) Er. 1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy.
URUZ :(Tür.) Er. - Hedef, amaç, gaye.
URVE :(Tür.) - Kulp, sağlam. Urvetü´l-Vuska, sağlam kulp. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Sahabe adlarındandır: Urve b. ez-Zübeyr.
URZA :(Ar.) - Hedef, amaç. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
USAL :(Tür.) Er. 1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz.
USALAN :(Tür.) Er. - Akıl alan, akıllı.
USALP :(Tür.) Er. - Akıllı yiğit.
USARE :(Tür.) Ka. - Özsu.
USBAY :(Tür.) Er. - Akıllı, saygın kişi.
USBERK :(Tür.) Er. - Şimşek gibi parlak akıllı kimse.
USBEY :(Tür.) Er. - Akıllı kişi.
USER :(Tür.) Er. - Akıllı kişi.
USHAN :(Tür.) Er. - Akıllı hükümdar.
USKAN :(Tür.) Er. - Akıllı soydan gelen.
USLU :(Tür.) - Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
USLUER :(Tür.) Er. - Akıllı, olgun kişi.
USMAN :(Tür.) Er. - Akıllı, zeki kimse.
USUM :(Tür.) Er. - Akıllı.
USUN :(Tür.) - Hüzün. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
USUNBİKE :(Tür.) Ka. - Hüzünlü hanım.
UTARİD :(Ar.) - Merkür. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UTBE :(Ar.) Er. - Meşhur sahabelerden bazılarının ismi.
UTKAN :(Tür.) Er. 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen.
UTKU :(Tür.) - Birçok emek ve tehlikelerden sonra ulaşılan, mutlu sonuç, zafer. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UTMAN :(Tür.) Er. - Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
UYAR :(Tür.) Er. 1. Uygun yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse.
UYARALP :(Tür.) Er. - Uysal, nazik yiğit.
UYGAN :(Tür.) Er. - Uyumlu, uyan.
UYGAR :(Tür.) - Kültürlü, eğilimli, görgülü, medeni. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYGU :(Tür.) - Uyum, uygunluk. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYGUN :(Tür.) 1. Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı. 2. Oranlı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYGUNER :(Tür.) Er. - Uygun uyumlu, olumlu.
UYGUR :(Tür.) 1. Orta Asya´da büyük devlet ve uygarlık kurmuş, yazılı anıtlarla sanat yapıtları bırakmış olan bir Türk ulusu. 2. Uygar, medeni. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYGURALP :(Tür.) Er. - Uygar yiğit. Uygur´a mensup kişi.
UYSAL :(Tür.) - Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. Terbiyeli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYUN :(Ar.) - Gözler. Pınarlar, kaynaklar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZ :(Tür.) 1. İyi, güzel. Uygun, doğru. 2. Usta. 3. Temiz, dikkatli. Becerikli, akıllı, anlayışlı. 4. Yakın, içten. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZALP :(Tür.) Er. - İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
UZAY :(Tür.) - Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZBAY :(Tür.) Er. - İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi.
UZCAN :(Tür.) Er. - Uysal, uyumlu, iyi insan.
UZEL :(Tür.) - Usta, becerikli kişi. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZER :(Tür.) Er. - Becerikli, akıllı kişi.
UZGÖREN :(Tür.) Er. - Gerçeği önceden görebilen.
UZHAN :(Tür.) Er. - Ülke ve halkına faydalı olan.
UZKAN :(Tür.) Er. - Erdemli soydan gelen.
UZLET :(Ar.) Er. - Bir kenara çekilip toplum yaşayışından ayrı kalma.
UZMA :(Ar.) - Büyük, en büyük. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZMAN :(Tür.) - Belli bir iş ya da konuda bilgi, görüş ve becerisi olan kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZSAN :(Tür.) Er. - Becerisi ve diğer iyi nitelikleriyle tanınan.
UZSOY :(Tür.) Er. - İyi nitelikli soydan gelen.